ภาพรวมในแต่ละปีของตลาดโลจิสติกส์และบรรจุภัณฑ์
การขาดแคลนวัตถุดิบทั่วที่เกิดขึ้นทั่วระบบเศรษฐกิจและความผันผวนทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงของตลาดที่ซับซ้อนยิ่งขึ้น
นับตั้งแต่วิกฤตโควิด 19 บริษัทกระดาษและบรรจุภัณฑ์ล้วนเผชิญกับความไม่แน่นอน ความผันผวน และการหยุดชะงักอย่างรุนแรง การแพร่ระบาดส่งผลต่อรูปแบบความต้องการที่ไม่ปกติในผลิตภัณฑ์หลายประเภท นอกจากนี้ บริษัทกระดาษและบรรจุภัณฑ์ยังพบว่าต้นทุนวัตถุดิบมีความผันผวนสูงเป็นประวัติการณ์ เป็นผลจากต้นทุนพลังงานและเคมีที่พุ่งสูงขึ้น อัตราเงินเฟ้อที่สูงเป็นประวัติการณ์ และต้นทุนการขนส่งในต่างประเทศพุ่งสูงขึ้นอย่างมากในปี 2564 ตัวอย่างเช่น วิกฤตยูเครนส่งผลให้ยุโรป ราคาก๊าซธรรมชาติพุ่งขึ้นจากระดับสูงสุดอยู่แล้วที่ 80 ยูโรต่อเมกะวัตต์-ชั่วโมง ในเดือนมกราคม 2022 ไปสู่จุดสูงสุดที่มากกว่า 300 ยูโรต่อเมกะวัตต์-ชั่วโมง ในเดือนสิงหาคม 2022 ต้นทุนการขนส่งในต่างประเทศเพิ่มขึ้นกว่าสามเท่าในปี 2021 และยังคงอยู่ในระดับสูงอย่างต่อเนื่องตลอดทั้งปี 2022 เนื่องจากดภาวะขาดแคลนตู้คอนเทนเนอร์ขนส่งทางทะเลและการหยุดชะงักของห่วงโซ่อุปทานอื่น ๆ สารเคมีหลักที่ใช้ในอุตสาหกรรมก็มีต้นทุนพุ่งสูงขึ้นเช่นกัน ตัวอย่างเช่น แป้งเพิ่มขึ้นมากกว่า 60% และโซดาไฟเพิ่มขึ้นเกือบ 200% ในลูกค้าบางราย
กฎระเบียบระกฎหมายยังส่งผลต่อแบบการเติบโต (และในทางปฏิบัติ) ไปในทางที่จะกำจัดผลิตภัณฑ์บางประเภท (เช่น หลอดพลาสติก) ขณะเดียวกันก็สร้างผลิตภัณฑ์ใหม่ (เช่น เส้นใยขึ้นรูปสำหรับชามสลัดที่ย่อยสลายได้) การห้ามและข้อจำกัดเกี่ยวกับพลาสติกแบบใช้ครั้งเดียวกำลังผลักดันให้เกิดการเปลี่ยนแปลงที่ชัดเจน จากพลาสติกสู่การใช้หลอดและฝาปิดกระดาษ และยังเพิ่มความต้องการวัสดุรีไซเคิลในขวด PET (โพลีเอทิลีนเทเรฟทาเลต) กฎระเบียบของสหภาพยุโรปที่เสนอล่าสุดมีเป้าหมายเพื่อลด “บรรจุภัณฑ์ควรหลีกเลี่ยง” ทำให้ลดความต้องการบรรจุภัณฑ์สำหรับร้านอาหารแบบบริการด่วน และเปลี่ยนจากภาชนะบนโต๊ะอาหารแบบใช้ครั้งเดียว ไปสู่สิ่งของที่ล้างทำความสะอาดได้
มีการถกเถียงในหมู่ผู้บริโภคว่าผลิตภัณฑ์ใดมีความยั่งยืนมากที่สุด ในอดีตบริษัทต่าง ๆ ล้วนคำนึงถึงต้นทุน ประโยชน์ และประสบการณ์ของผู้บริโภคในการตัดสินใจว่าจะใช้วัสดุพิมพ์ชนิดใดสำหรับผลิตภัณฑ์ที่กำหนด แต่ในปัจจุบันความยั่งยืนเป็นสิ่งสำคัญที่สุดสำหรับทุกคนตั้งแต่หน่วยงานกำกับดูแลไปจนถึงผู้บริโภคไปจนถึงผู้บริหารสูงสุดของบริษัท อย่างไรก็ตาม ในช่วงแรกของการเปลี่ยนแปลงยังไม่ปรากฎว่าผู้ชนะที่ชัดเจน ถึงแม้จะเป็นวัสดุจำพวกกระดาษแข็งที่ได้เปรียบวัสดุตัวอื่น ๆ ก็ยังเร็วเกินไปที่จะบอกได้ว่าเป็นผู้ชนะและยังพบว่าขาดความเข้าใจร่วมกันทั่วทั้งภูมิภาคว่าบรรจุภัณฑ์ประเภทไหนที่น่าเลือกใช้มากที่สุดในแง่ของความยั่งยืน
ค้าปลีกเองต่างตอบสนองต่อความเปลี่ยนแปลง บริษัทสินค้าอุปโภคบริโภคส่วนใหญ่ได้ประกาศพันธสัญญาด้านความยั่งยืนต่อสาธารณะ แม้ว่าเจ้าของแบรนด์จะยังไม่ทราบชัดเจนว่าพวกเขาต้องการวัสดุประเภทใดเพื่อการงานที่แตกต่างกัน หลายบริษัทเน้นไปที่เปลี่ยนจากการใช้พลาสติกบริสุทธ์ไปใช้วัสดุทดแทนที่มีความสามารถในการรีไซเคิลและการนำกลับมาใช้ซ้ำสำหรับพลาสติก ซึ่งสอดคล้องกับแนวคิดริเริ่มของ Ellen MacArthur Foundation Global Commitment 2022 ซึ่งครอบคลุมวัสดุบรรจุภัณฑ์ทั้งหมดในบางธุรกิจ เช่น Nestle ซึ่งตั้งเป้าที่จะทำให้บรรจุภัณฑ์สามารถรีไซเคิลหรือนำกลับมาใช้ใหม่ได้ 100% ภายในปี 2025 บริษัทอื่น ๆ ก็ได้ให้คำมั่นสัญญาที่ชัดเจนว่าจะกำจัดการใช้พลาสติกในบรรุจุภัณฑ์อย่างน้อยหนึ่งชนิด ตัวอย่างเช่น Apple กำลังวางแผนที่จะเลิกใช้บรรจุภัณฑ์พลาสติกทั้งหมดภายในปี 2025 บริษัทชั้นนำได้วางรากฐานสำหรับกลยุทธ์ด้านความยั่งยืนเพื่อตอบสนองความต้องการที่หลากหลาย โดยการศึกษาคุณสมบัติพื้นฐานด้านสิ่งแวดล้อมของผลิตภัณฑ์แต่ละรายการก่อนตลอดวงจรชีวิต ตั้งแต่การผลิตไป จนถึงการขนส่งไป จนถึงการสิ้นสุดอายุการใช้งานของผลิตภัณฑ์
ผู้บริหารบริษัทกระดาษและบรรจุภัณฑ์ไม่เคยพบกับแรงกดดันอันมหาศาลเช่นนี้มาก่อน ที่ต้องเป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อมมากให้มากขึ้น อุตสาหกรรมเหล่านี้ปล่อยก๊าซคาร์บอนเป็นปริมาณมากอย่างมีนัยสำคัญ เนื่องจากการผลิตกระดาษและบรรจุภัณฑ์เป็นการผลิตที่ใช้พลังงานมากและใช้วัตถุดิบและน้ำในปริมาณที่สูง ในขณะเดียวกันกระดาษก็เป็นปัจจัยหลักสำหรับผลิตภัณฑ์หลากหลายประเภทบรรจุภัณฑ์ช่วยปกป้องสินค้าระหว่างการขนส่งและการขาย ช่วยเพิ่มอายุการเก็บของผลิตภัณฑ์ที่เน่าเสียง่าย แม้บริษัทกระดาษและบรรจุภัณฑ์เริ่มให้ความสำคัญกับความยั่งยืน แต่ยังมีอะไรอีกมากที่บริษัทสามารถทำได้บริษัทในอุตสาหกรรมดังกล่าวที่ได้ปฏิญาณว่าจะมุ่งมั่นเพื่อบรรลุเป้าหมายฯ ได้เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วจาก 5 บริษัทในปี 2019 เป็น 164 ในปี 2022 แต่อย่างไรก็มีมากกว่า 30% ของบริษัทเหล่านั้นพลาดเป้าหมายขอบเขตระยะสั้น
โดยสรุป อุตสาหกรรมกระดาษและบรรจุภัณฑ์กำลังเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วท่ามกลางความวุ่นวายที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน ส่งผลให้ผู้บริหารระดับสูงต้องทบทวนรูปแบบการดำเนินงานและขอบเขตการดำเนินงานทั่วโลกใหม่อย่างมาก ส่วนประสมของตลาดกำลังเปลี่ยนแปลงไป ในขณะที่ตลาดสินค้าโภคภัณฑ์แบบดั้งเดิม (หนังสือพิมพ์ กระดาษหด และกระดาษพิเศษ เช่น กระดาษที่มีอุปสรรคสูงที่ปกป้องอาหารจากความชื้นและออกซิเจน) เติบโตขึ้น การแข่งขันระดับโลกทวีความรุนแรงมากขึ้น และเทคโนโลยีได้เข้ามาสร้างความสั่นสะเทือนในทุกภาคส่วนของห่วงโซ่อุปทาน การขาดแคลนวัตถุดิบทั่วที่เกิดขึ้นทั่วระบบเศรษฐกิจและความผันผวนทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงของตลาดที่ซับซ้อนยิ่งขึ้น